بـــــاز من ماندم و تنهایی همیشگیم

بـــــاز پـــــــرم ز خاطرات گذشته 

بـــــاز یاد اون لحظه  که با حسرت و درد

بــــاز رفت و خاموش شد در دل گور

بــــاز ناله کنم که چه شد و کجا رفت و

بــــاز جوابی از دل برآید که رفت و بگذشت

بـــاز به او دل بستم و پشیمان از گذشته

بـــاز به یادش می گریم و و دانم که او هرگز نمی آید

بـــاز می دانم که مرا یارای ماندن نیست 

بـــاز در این فکرم که دستی آید و من ناگه پر گشویم به سویش

بـــاز در این فکرم که چه می شد در کنارش زندگی از سر بگیرم 

بـــاز چشمم به در انداختم تا در خیالم آمدنش را ببینم

بـــاز اسیر این دنیایم و پشت میله هایش صبح و شب رامی شمارم

بـــاز قلبم شکست و صدای خرد شدنش هم،حتی خدا شنید

بـــاز چه بگویم از دل خرد و شکسته ام 

بـــاز در دل این خلوت و سکوت مرگبارم

دلم را به خیالم ،شاد میکنم با یادش